ویژگی‌های روان‌سنجی مقیاس هیجان کلاسی

هدف پژوهش حاضر رواسازی مقیاس هیجان کلاسی در دانش‌آموزان متوسطه دوم شهر قم بود.شرکت‌کنندگان 342 نفر از دانش‌آموزان پایه‌های دوم و سوم دوره دوم متوسطه نظری بودند که به روش تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. همه آن‌ها مقیاس هیجان کلاسی تیتث‌ورث و همکاران و پرسشنامه هیجان پیشرفت پکران را تکمیل کردند. داده ها با مدل تحلیل عاملی تاییدی بررسی شد. روایی همگرا و واگرا با همبستگی پیرسون و تحلیل پایایی به روش آلفای کرونباخ بررسی شد. تحلیل عاملی تأییدی داده‌ها نشان داد ساختار سه عاملی حمایت هیجانی، تقلای هیجانی و ظرفیت هیجانی از برازش مطلوبی برخوردار است.آلفای کرونباخ برای کل مقیاس و برای خرده مقیاس‌هادر حد مناسب بود. شواهد روایی همگرا از رابطۀ مثبت خرده‌مقیاس‌های حمایت و ظرفیت هیجانی با هیجان های مثبت کلاسی شامل لذت و امید درکلاسو رابطۀ مثبت خرده مقیاس تقلای هیجانی با هیجان‌های منفی کلاسی شامل خشم، شرم، اضطراب، ناامیدی و خستگی بدست آمد. شواهد روایی واگرا هم از رابطۀ منفی خرده‌مقیاس‌های حمایت و ظرفیت هیجانی با هیجان‌های منفی کلاسی شامل خشم، شرم، اضطراب، ناامیدی و خستگی و رابطۀ منفی خرده‌مقیاس تقلای هیجانی با هیجان های مثبت کلاسی شامل لذت و امید در کلاس به‌دست آمد نتایج نشانگر آن بود که نسخه فارسی مقیاس هیجان کلاسی در جامعه دانش‌آموزان از ویژگی‌های روان‌سنجی قابل قبولی برخوردار است و می‌توان از آن به‌عنوان ابزاری معتبر در پژوهش‌های روان‌شناختی استفاده نمود.